اختصاصی طرفداری 

آتلتیکو مادرید: خوش بین تر از فصل پیش

اگر رئال شش گل زد و بارسلونا چهار گل، آنها هفت بار دروازه گرانادای قعرنشین را فتح کردند، آن هم پس از دریافت گلی زودهنگام. یانیک کاراسکو سه گل زد که اولین هت تریک او به شمار می رفت، نیکلاس گیتان دو گل و آنخل کورئا و نیاگو هر کدام یک گل تا آتلتیکو 1-7 پیروز شود. این که آتلتیکو هفت گل زد بی آن که به گلی از آنتوان گریزمان تکیه بزند برای دیگو سیمئونه شیرین بود. او گریزمان را یکی از سه بازیکن برتر جهان خوانده است. پسر فرانسوی در این فصل 6 گل در هشت دیدار زده و جوان تر از رونالدو و مسی است و می خواهد در این فصل جاه طلبانه تر پرواز کند، با این وصف سیمئونه می داند نمی توان همه بار گشودن سنگرها را روی دوش پسر فرانسوی انداخت. گریزمان در فصل پیش 32 گل زد و پس از او فرناندو تورس با 12 گل بهترین گلزن تیم بود، در حالی بازیکن دیگری نتوانست تعداد گل هایش را دو رقمی کند.

در کنار همه این ها گودین، خوانفران، گابی، ساویچ و کوکه همین اطراف هستند و راه راه پوش های ویسنته کالدرون تاکنون نباخته اند و فقط 3 گل دریافت کرده اند و سیمئونه مثل فصل پیش به دفاع باصلابتش می بالد. آتلتیکو فصل پیش در لیگ پشت سر بارسا و رئال در رتبه سوم قرار گرفت و هرچند نمی توانست بسان رئالی ها و کاتالان ها دروازه را باز کند ولی با تکیه بر دفاع آهنینش – دریافت فقط 18 گل در حالی که دروازه بارسا 29 بار و رئال 34 بار گشوده شد – تا روزهای آخر مدعی قهرمانی باقی ماند. بنابراین اگر از طرفداران آتلتیکو بپرسید در این فصل به چه می اندیشند بلافاصله پاسخ می دهند "قهرمانی".

رئال مادرید: دغدغه های زیدان

بتیس که شش گل از بارسلونا خورده بود، شش گل هم از رئال دریافت کرد تا گاس پویت روی لبه تیغ قرار بگیرد. ولی این نتیجه همان چیزی بود که زیدان سخت بدان نیاز داشت. آن هم پس از چهار تساوی پیاپی در لیگ و اروپا. آن چه رئال را 18 امتیازی کنار آتلتیکو قرار داد و البته رکورد شکست ناپذیری شان از فصل پیش تاکنون را رساند به 22 دیدار.

نمایش نیمه نخست مردان زیدان معرکه بود. 14 شوت در یک نیمه به چهار گل توسط چهار بازیکن در هر سه خط انجامید: واران (با دومین گلش در لالیگا پس از گلی که پنج سال پیش به رایو وایکانو زد) و مارسلو به عنوان مدافعان ، بنزما به عنوان مهاجم و ایسکو به عنوان مرد میانی. گل چهارم با ضربه ایسکو نمونه معرکه ای از ترکیب گروهی رئال به شمار می رفت و یکی از تماشایی ترین گل های هفته بود. بتیس در آغاز نیمه دوم یک گل زد، ولی تیره روزی هایش ادامه یافت و ایسکو – که تماشای بازی اش لذت داشت - بلافاصله گل دوم خود را زد و سرانجام کریستیانو رونالدو پس از سه بازی دروازه را گشود تا نمایش بزرگ کامل شود.

این پیروزی در غیبت سرخیو راموس مصدوم شده به دست آمد، ترکیب واران - په په کارساز بود و نشانی از اشتباهات پرشمار راموس به چشم نمی خورد، با این وصف رئال باز هم گل خورد تا در این فصل فقط طی دو دیدار دروازه اش باز نشده باشد. آخرین باری که رئال گلی دریافت نکرده دو ماه پیش طی پیروزی 0-2 برابر اسپانیول بود. زیدان می داند می توان به مثلث رونالدو – بنزما – بیل برای بازکردن دروازه ها دل ببندد، می داند شاید بتوان غیبت  لوکا مودریچ را تحمل کرد، ولی می داند پر کردن جای خالی شده کاسمیرو به عنوان مرد میانی دفاعی / تخریبی چقدر دشوار است. مردان میانی رئال مثل کواچیچ، کروس و ایسکو که برابر بتیس فوق العاده بازی کردند نه فقط زمینه ساز حمله بلکه باید برابر حمله ها هم ایستادگی کنند.

بارسلونا: بازگشت سلطان

پیروزی چهار گله برای لوییز انریکه با سیستم 2-5-3 رقم خورد. با قرار دادن پیکه – ماسکرانو – جرمی متیو در دفاع و روانه کردن آردا توران و لوکاس دینیه در دو گوش. این دومین بار پس از دیدار با لگانس بود که انریکه به این سیستم روی آورد و نتیجه درخشانی کسب کرد. بارسا در آن دیدار لگانس را 1-5 خرد کرده بود. انریکه در پایان بازی این تمهیدش با تغییر سیستم را زمینه ساز غافلگیری دپورتیوو لاکرونیا قلمداد کرد.

پرده دیگر این دیدار خوش آمدگویی نیوکمپ به لیونل مسی بود. انتظارها به سر آمد و او پس از سه هفته به میدان بازگشت و برای گشودن دروازه فقط به سه دقیقه زمان نیاز داشت. جای بوسکتس راهی میدان شد و خیلی زود دروازه دپور را گشود. زمانی که بارسا با سه گل رافینیا  و سوارز در نیمه اول همه چیز را به پایان رسانده بود. می گویند آماده نبرد با منچستر سیتی شده، آماده به زانو درآوردن پپ گواردیولا در لیگ قهرمانان. بله به قول طرفداران بارسا "سلطان بازگشته است".